Op weg naar Madurai.

Lieve allemaal, 

Vanmorgen om 7 uur begon de rit naar Madurai. De tempel hoofdstad van India. 

Nadat ik 4 jaar geleden in Goa voor het eerst een paar kleine hindoe tempels zag, was m’n interesse gewekt.  
Ik ontdekte dat de grootste en mooiste in de zuidelijke staat Tamil Nadu (waar ik nu ben), staat en zodoende heb ik m’n reis hier omheen geboekt. 

Onderweg was er weer van alles te zien. Apen, rijstvelden, mini vrachtwagentjes volgeladen met geiten en ook nog een heel gezin er bij in,  overladen vrachtwagens, motorrijders tegen het verkeer in op de vluchtstrook en natuurlijk koeien.  
Ook al vind ik alles boeiend, ik ben toch zo’n 1,5 uur in slaap gevallen. En moet zeggen, daar ben ik erg van opgeknapt.  
De auto is heel comfortabel, de airco staat niet te hoog, ik heb wifi en de chauffeur rijdt prettig. 

Halverwege de dag heb ik een bezoek gebracht aan de Sri Ranganatha Swamy Temple in Trichy.  
Het is het grootste tempel complex van India en een van de grootste ter wereld.  
Ik werd afgezet en vanaf het moment dat ik de auto uitstapte, wist ik niet waar ik moest kijken.  
Zoveel tempels bij elkaar, zo groot, zoveel kleur en dan al die gedetailleerde afbeeldingen.  
Kon er uren rondlopen en kwam ogen tekort.  
Van de ene temple loop je door naar de andere.  
Ze staan vlak bij elkaar.  
Ik kwam in allemaal kleine, drukke straatjes terecht.  
Het was een totaal andere wereld.  
Een beetje zoals in de Indiana jones films. Niet zoals gisteren op de markt en bij de slum. Het leek wel een filmset, zo onwerkelijk. 

En bloody hot. Zo ineens.  
De thermometer van de auto gaf een buitentemperatuur aan van 38,9.  
Vorige week stond ik letterlijk tot m’n enkels in de plassen moesson regen, nu verbrandde ik zowat m’n voetzolen. 

Anyway, onwerkelijk en ook een hele andere vibe.  
Veel bedelaars, mensen die je van alles vragen, met je meelopen en om je heen draaien.  
Toch voelde ik me niet onveilig.  
M’n tas sluit ik altijd af met een klein cijferslotje en ik dacht zolang ze niet aan m’n telefoon (/camera, ik wissel dat af met foto’s maken) of echt aan mij zitten, is het nog te doen. 

Nadat ik alles gezien had, wilde ik terug naar de taxi maar had geen idee waar ik was en waar hij was.  
Er zijn meerdere ingangen en ineens leek alles op elkaar.  
Gelukkig heb ik Google maps op m’n telefoon en zo kon ik de juiste ingang terug vinden. 

Aanvankelijk stond nog op het programma om een fort bovenop een berg te bezoeken. Dat bekend staat om het prachtige uitzicht.  Echter om daar te komen, moet je een trap op (en af) van 437 (!!!!!!!!!!) treden.  
Met deze hitte, halverwege de dag, zonder fatsoenlijk ontbijt, heb ik dat overgeslagen. Ik ben liever verstandig dan dat ik alles maar gedaan moet hebben. 

Na deze indrukwekkende ochtend vervolgende de weg naar Madurai.  
Dat was nog zo’n 3 uur rijden.  
Aangekomen in de buitenwijken, zag ik al meteen dat dit ook een hele drukke stad is. Waar de hobby van elke weg gebruiker toeteren is en niemand wat van een ander aantrekt want alles gaat toch goed. 

M’n hotel is een redelijk groot business hotel met een fitnesszaal waar ik komende dagen gebruik van wil maken.  
Madurai is een van de veiligste steden voor vrouwen. Desalniettemin heb ik gewoon in het hotel gegeten.  
Morgen is er weer een dag en dan ga ik de buurt wel wat verkennen. 

Tot dan. 

Liefs.