Mahabalipuram

Lieve allemaal, 

Vanmorgen met het wakker worden hoorde ik een gekwetter wat ik niet zo snel herkende. Toen ik naar buiten keek, zaten er meerdere kleine papegaaien in de palmboom voor m’n kamer.
 

De ochtend had ik een programma vol met rots temples bezoeken. 

Als eerste lag er een kust temple, gewijd aan shiva, op de route. (Foto 1) Erg mooi en heb de golf van Bengalen gezien. Aangezien het nog steeds geen strandweer is, ben ik de zee niet in geweest. 

Vervolgens ben ik naar een rots temple (foto 2) gelopen waar bovenop een vuurtoren staat. Die is ook te zien vanaf m’n kamer (foto 3). 

In de verte zag ik een aapje lopen, ik dacht nog: leuk een aapje. Van ver af vind ik apen erg leuk. 

Vanaf de vuurtoren heb je een mooi uitzicht over palmplantages. Ik kon de vuurtoren zelf niet op, maar hij staat gebouwd op een rots en die kon ik wel op.  
Alleen dat was van korte duur.  
Aangezien het geen aapJE was, maar een grote baviaan die ineens ook op die rots stond en naar me toe kwam lopen.  
Met een drafje ben ik die trap af geklommen. Ondanks de gladde treden, op m’n slippers en grote paraplu, kwam ik heelhuids, maar wel met een foto van bavianen beneden. Vorig jaar had ik een monkey stick, daar had m’n paraplu nu goed dienst voor kunnen doen. Aangezien ik sneller was, was dat niet nodig.

Toen ik beneden was, begon het te stromen van de regen. Ik zag al wat mensen schuilen, maar ik dacht ik ga niet bij al die mannen staan (er zijn nauwelijks vrouwen op straat) en loop door.  
Tot dat ze toch echt riepen dat ik moest komen schuilen want het regende te hard op door te lopen. Ik ben dan meteen alert want ga niet zomaar bij groepen mannen staan, maar wil ook niet onbeleefd, onverstandig of arrogant zijn.  Maar het is echt opvallend hoe ontzettend vriendelijk ze zijn zonder bijbedoelingen. Geen nare opmerkingen, niet onprettig aanstaren en gaan al helemaal niet aan je zitten.  Het geeft me geen gevoel van onveiligheid hier. 

Ze beginnen in Hindi een praatje, ik snap er niks van, zij snappen er niks van dat ik hen niet kan verstaan, ik zeg in Engels dat ik uit Europa, Nederland kom en ontvang vervolgens alleen maar vriendelijke glimlachen.  
Uiteraard blijf ik goed opletten. 

Terwijl ik stond de schuilen, kwam er een man op een scooter aan, blij zwaaiend en vroeg of ik hem nog herinnerde. Ik dacht meteen wat heb ik nou dan aan m’n broek hangen, wie moet ik kennen en wie kent mij. Bleek dat het de verkoper was van een beelden atelier waar ik gisteren ben geweest. (Niks gekocht)  
Hij was helemaal blij me te zien, vroeg niet opdringerig of ik nog terug kwam en wenste me een hele fijne dag. 

Na al deze gezelligheid en wat koeien die midden op de weg sjokken, ben ik m’n weg vervolgd naar een monumenten complex . 

Dit was pancha ratha.  
Wat 5 (=pancha in het Sanskriet en ook de 5de beweging op de ademhaling is in de vinyasa yoga) monumenten zijn die lijken op strijdwagens.    
Ik had me ingelezen en was er op weg naar m’n hotel al langs gereden. Het was prachtig. 

Als laatste ben ik bij een tiger cave geweest. Dit is ook een tempel complex. Het was mooi, maar ik was niet onder de indruk. Ondanks dat het al in de 8e eeuw na Christus is gebouwd en pas in 2005 is ontdekt. 

Hierna ben ik terug naar m’n hotel gegaan. Heb heerlijk gegeten van het buffet vol met vegetarische salades en fruit. 

O ja, vanmorgen had ik 2 banaantjes uit eigen tuin. Heel klein en heel smaakvol. 

Ook al is er nog geen zon, de middag heb ik heerlijk ontspannen aan het zwembad doorgebracht. 

Morgenochtend vertrek ik naar Pondicherry. Frankrijk in de tropen wordt het genoemd. Maar daarover morgen meer. 

Liefs