Eindelijk…
17 november 2022 - Londen, Verenigd Koninkrijk
Lieve allemaal,
Nou, daar zit ik weer.
Net als 3 jaar geleden; ga ik in m’n eentje naar India.
Ik schrijf dit tijdens het taxiën naar de startbaan op Schiphol. En hoop het te kunnen uploaden op Heathrow.
Toen ik naar Goa ging voor de ashtanga yoga intensive, had ik niet echt het idee dat ik naar India ging.
Goa was een Portugese kolonie dus dat zag ik niet zo als India.
Wat me wel een veilig idee gaf om zo niet met “m’n roots” geconfronteerd te worden, daar was ik helemaal niet mee bezig en had daar ook totaal geen behoefte aan.
Totdat ik in Goa toch een beetje liefde voor het land begon te ontwikkelen.
Waardoor ik aan het eind van die weken wist dat ik graag meer van India zou willen zien.
Vrijwel meteen wist ik dat ik o.a. Mumbai, Dehli, Agra en Varanasi wilde bezoeken.
Waarna ik vervolgde met: “Maar als ik dan naar Mumbai ga, dan wil ik ook naar het tehuis waar ik heb gezeten”
En zo was een nieuw reisdoel gesteld.
Maar doordat er in China iemand aan de vleermuizen soep had zitten slurpen en vervolgens de hele wereld er mee besmette, was het tot vorige maand zeer onzekere of het ooit zo ver zou komen.
Toch zijn de wonderen de wereld nog niet uit en hier zit ik…
Uiteraard heb ik alles goed voorbereid, voor zo ver mogelijk overal aan gedacht maar ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest als afgelopen 24 uur.
Alle doemscenario’s hebben m’n hoofd al gepasseerd maar dat houdt me scherp.
Dus met een overdosis aan voorbereidingen en onbeschrijfelijk veel zin, ben ik er helemaal klaar voor.
En jullie mogen een beetje mee…
Tot morgen.
Liefs uit Londen
Down from the door where it began.
Now far ahead the Road has gone,
And I must follow, if I can,
Pursuing it with eager feet,
Until it joins some larger way,
Where many paths and errands meet.
And whither then? I cannot say.
Heel veel plezier, Mir!