Grotten en mezelf in luxe wanen

Lieve allemaal, 

Van horen zeggen, weet ik dat bij drukte of een wachtrij opa schermer altijd zei: je komt toch nooit vooraan. 

Nou, ik wel hoor. 

Eerst al met inchecken op Schiphol, toen hier bij de immigration, vanmorgen vroeg ook op de boot naar elephant Island en op het eiland bij de grotten weer. 

Stond lekker vooraan en daarna “mooi anzitten”.

Ik heb wel even flink doorgelopen maar dat was het meer dan waard. 

Je ziet het op de foto’s. Er waren nog nauwelijks mensen. 

De grotten stonden hoog op m’n Bombay bucketlist en ze waren echt heel erg mooi. 

Op het eiland zijn 5 grotten uitgegraven met daarin hindoe goden gebeiteld zeg maar. 

Op de terug weg naar beneden, kwam de grote drukte op gang. 

Behalve dat de verkopers op de trappen daarvan profiteren, was dat ook een groot voordeel voor de letterlijk, brutale apen. 

Toen ik bij cave 1 kwam, dacht ik nog: ah, leuk een aapje. Later waren ze overal. Ik wist niet waar ik kijken moest. 

Heb me maar een beetje verschuilt achter een groepje mensen. Ze vallen aan en ze pakken wat ze pakken kunnen. 

Dan is alleen reizen wel lastig. 

Dus wat doe ik dan: zielig kijken, lief lachen en onschuldig help me roepen. 

Het werkte, de locals hebben ze weg gejaagd. 

Gelukkig heb ik altijd een klein cijferslotje aan de rits m’n tas, dat was ook wel nodig. 

De boot ging om 12 uur terug. 

Ze hebben een boven en beneden dek. 

Met de zon op de hoogste stand zat er 1 iemand boven… Heerlijk!!!

Manisha had maar kort tijd en was in de buurt van mijn hotel. We hebben elkaar even opgezocht, doorgesproken wat we morgen gaan doen en daar vandaan ben ik door gegaan naar het volgende wat ik heel graag wilde doen. (Ik had manisha uitgenodigd maar ze kon helaas niet)

Ik heb een high tea geboekt in het Taj Mahal palace hotel. 
(De thee zaal heeft uitzicht op de India gate)

Mijn hemel wat een hotel. Ik keek m’n ogen uit. In de lobby allemaal prachtig verkleed personeel, verse bloemen, geurkaarsen, oude Indiase kunst en nog meer moois. 

Ik had me er netjes voor aangekleed. Op m’n slippers vond ik echt niet gepast. 

Als ik morgen ziek ben is het geen Buddha belly maar gewoon door Hollandse hebberigheid. Ik wist niet waar ik beginnen moest en dan kreeg ik ook nog steeds torentjes aan tafel. Nadat ik genoeg had gegeten voor 3 dagen, leek het me verstandig om even te lopen. 

Door het hotel wel te verstaan. 

Gewoon alles was even mooi. 

Ben helemaal naar boven gelopen. 

En naar het toilet geweest. 

Stond er een toilet juf om me heen te draaien bij het handen wassen. Voordat ik doorhad waarom, begon ze met een heerlijk ruikend doekje m’n handen af te drogen. Geweldig, ik smolt weg.  

Nadat ik het hele hotel van binnen en buiten bekeken had, dacht ik wel alleen naar m’n hotel te kunnen lopen. 

Dat had ik mis. Het was zo ontzettend druk, het leek wel alsof alles er anders uitzag. Ik herkende niks meer. Ben richting m’n hotel gelopen. Maar dat oversteken…. Jemig zeg. Ik kon het gewoon niet. Tot ik door had dat ik gewoon achter een paar mensen aan moet hobbelen

Bij het tweede kruispunt vond ik het welletjes. Het werd donker en dacht, better safe than sorry. Heb een taxi aangehouden. Normaal is het 100 roepies. (€1.20 voor 10 min) Nu ineens 300 vanwege de spits. Het zal wel, beste oplichter: geniet van die extra roepies, karma is a bitch maar ik zit weer lekker op m’n kamer…. 

Aan het nagenieten van weer een prachtige dag. 

Ik was gisteren vergeten te vertellen dat er hier een grote Parsi gemeenschap zit. We hebben geluncht in het oudste Parsi eet tentje. Dat is het leuke met een local optrekken dan kom je op plekken waar je anders niet zo snel komt

De foto’s zijn van de grotten, vanaf de boot het aanzicht op de gateway of India met het hotel, de high tea, in en rond het hotel. 

Liefs